Blogs

ဇန်နဝါရီလငါးရက်နေ့ … စနေနေ့ ဖြစ်သည်..။ သည်နေ့သည်ရက်ဟာ အခြားသူတွေ အတွက်တော့ ထူးခြားမည် မဟုတ်သော်လည်း ကိုခင်ကျော်နှင့် မတင်မေလှတို့အတွက်တော့ ထူးခြားသည့်နေ့ ရက် တစ်ရက် ဖြစ်သည်..။ သူတို့နှစ်ယောက် အိမ်ထောင်ကျသည်မှာ နှစ် နှစ်ကျော်သာ ရှိသေးသည်..။ ချစ်လို့ ခင်လို့ ချလို့ လိုးလို့ မဝသေးပဲ ကောင်းတုန်း…။ ဒါပေမယ့် သူတို့ လင်မယားနှစ်ယောက် ချစ်တင်းနှီးနှော…

ခယ်မဆိုတာ လိုက်ပွဲတော့ မကြုံ ဖူးသေးဘူး မရီးကိုတော့ ဖုတ်လိုက်ရတယ် ကျွန်တော် နဲ့ကျွန်တော့မရီးက ကျွန်တော့်ထက် အသက် တစ်နှစ်လောက် ပဲ ကြီးတယ် ဗျ ကျွန်တော့အစ်ကို ရဲ့မိန်းမ လေ အစ်ကိုနဲ့က အသက် ရှစ် နှစ်လောက်ငယ်တယ် နေတာကတော့ ကျွန်တော်တို့ခြံဝင်းထဲ က တိုက်တစ်လုံး မှာ ကျွန်တော့်အစ်ကို မိသားစု က ခဏနေတယ်…

ကျွန်တော်အပင်ပေါ်မှာရှိတယ်ဆိုတာကိုမသိဘူးဗျ မနက်ပိုင်းနေရောင်အောက်မှာထဘီရင်ရှားနဲ့မိန်းမတစ်ယောက်ရေငင်နေတာဘယ်လောက်ကျက်သရေရှို လိုက်မလဲဆိုတာကိုတွေးကြည့်ကြပေါ့ဗျာ ဆံပင်အရှည်ကြီးကိုသားရေကငွ ်းလေးန့စဲ ည်းပြီး့အနောက်မှာထုံးထားပြီးတော့ ထဘီယောဂီရောင်လေးန့ကဲ ုန်းပြီးရေငင်နေတာဗျာ ကျွန်တော့်မှာအဲဒီမြင်ကွင်းကိုမြင်ပြီးတော့တံတွေးတွေပဲမျိူချနေရတယ် နေရောင်အောက်ကအလင်းကျနေတာရယ်ထဘီရင်ရှားထားတာနဲ့သူ့ကိုယ်ပေါ်ကလတ်လတ်ဆတ်ဆတ်အ သားအသားရောင်ကကျွန်တော့်ကိုရိုက်ခတ်နေပြီဗျ ထဘီကိုရင်ရှာထားတာတောင်သူ့ထဘီကသူ့ရဲ့ရင်သားတွေကိုနိုင်အောင်မစည်းနိုင်ဘူးဖြစ်နေတာ ရင်သားတစ်ဝက်လောက်ကဟင်းလင်းပြင်ကြီးနဲ့ ကျွန်တော်အဲဒီခဏလေးအတွင်းမှာအသက်တောင်မရှူရဲတော့ဘူး တစ်ကယ်ပဲဗျာအပျိူကြီးကရိုးသားလိုက်တာ သူ့ဟာသူမန်မာနတွေမရှိပဲရေတွင်းနားမှာရေငင်နေလိုက်တာများ။ ကျွန်တော်စဉ်းစားနေတာအဲဒီလိုရေတွင်းနားမှာရေငင်နေတဲ့အပျိူကြီးရဲ့ခြေရင်းအောက်မှာသွားပြီးတော့ထဘီ ခေါင်းထဲကိုဝင်ပြီးမာမာဝင်းရဲ့စောက်ပတ်ကြီးကိုအားရပါးရယက်လိုက်ချင်တဲ့စိတ်ပဲရှိတော့တယ်ဗျာ တကယ်တမ်းလက်တေ့မွ ှာတော့လက်ကအလိုလိုလီးကိုကိုင်မိနေတာလေ အပျိူကြီးကတော့ရေငင်တာရေပုံးထဲပြည့်သွားပြီဆိုမှရေချိူးတာ ရေပုံးကရေကိုရေခကွ ်န့တဲ ခကွ ်ချင်းယူပြီးသူ့ကိုယ်ပေါ်ကိုလောင်းချလိုက်တယ် ဆယ်ခွက်ဆယ့်ငါးခွက်လောက်သူ့ကိုယ်ပေါ်ကိုကျေနပ်အောင်လောင်းချလိုက်တယ် ပြီးမှတစ်ကိုယ်လုံးကိုဆပ်ပြာတိုက်တော့တာပဲ ပြီးတော့ဆပ်ပြာတွေစင်အောင်ရေလောင်းချတယ် ဒူးထောက်ထိုင်ပြီးတော့မှ ပေါင်ကြားကိုဘယ်လက်န့နဲ…

တစ်ညလုံးသည်းသည်းမဲမဲရွာနေသောမိုးကားမိုးလင်းချိန်တွင်တော့တဖြည်းဖြည်းချင်းစဲသွားချေပြီ။ကလင်အိမ်အပေါ်ထပ်မှာ ပြတင်းတံခါးကိုဖွင့်နေသောဒေါ်ကေသီနွယ်ခြံစောင့်ကြီးဦးဘမောင်က ဧည့်သည်တစ်ယောက်ကိုတံခါးဖွင့်ပေးနေတာကိုလှမ်းမြင်နေရသည်။စောစောစီးစီးဘယ်သူများပါလိမ့်လို့တွေးမိသည်။ဦးဘမောင်ကဧည့်သည်ကိုသူမတို့တိုက်ကြီးဆီသို့ခေါ်လာပါတယ်။တဖြည်းဖြည်းနဲ့သူမတို့အိမ်ဘက်ကိုနီးလာသောအခါတွင်လည်းဧည့်သည်ကဦးထုပ်ဆောင်းထားသဖြင့်မျက်နှာကိုမမြင်ရသေး။ ခရီးဝေးမှလာခဲ့ဟန်တူသည်။မမလေး မမလေး ဧည့်သည်ရောက်နေပါတယ်။သူမအိမ်ဖော်မလေးချောချောက အပေါ်ထပ်တက်လာပြီးပြောပါတယ်။အေး သိတယ် လာခဲ့မယ် ဆိုပြီးသူမလည်း အိမ်အောက်ထပ်ကို ဆင်းခဲ့ပါတယ်။သူမဆင်းလာတာမြင်တော့ ဧည့်ခန်းမှာထိုင်နေတဲ့စောစောကခြံထဲကိုဝင်လာသောသူက ခေါင်းကိုမော့ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ လူရွယ်တစ်ယောက်ပါ။ ၂၇ နှစ်ခန့်ရှိပြီးယောကျၤားချောချောသောသူတစ်ယောက်။တီရှပ်လက်ပြတ်အနက်ကိုဝတ်ထားသဖြင့်အသားဖြူခြင်းကိုပိုသိသာသည်။ အားကစားလိုက်စားသူတစ်ဦးမှန်း ထိုလူပုံစံကသက်သေခံနေသည်။အကြည့်များကစူးစိုက်ကာသူမရင်ထဲထိုးဖောက်သွားသလိုခံစားရသဖြင့် ဒေါ်ကေသီနွယ်မျက်လွာချထားလိုက်ရသည်။အမက မကေသီနွယ်ထင်တယ်။ကျွန်တော့်နာမည်က စစ်သွေးပါအမမောင်ကိုကိုလေးသူငယ်ချင်းပါ။ကိုကိုလေးနဲ့ကျွန်တော်က ရန်ကုန်မှာ တက္ကသိုလ်တက်တုန်းခင်ခဲ့ကြတာပါ။ကိုကိုလေးကလွန်ခဲ့တဲ့ ၂ နှစ်လောက်ကျွန်တော့်ဆီရောက်လာပြီးကျွန်တော်လုပ်နေတဲ့ အလုပ်မှာရှယ်ယာဝင်ထားခဲ့တယ်။အရင်နှစ်က အလုပ်တွေအောင်မြင်ခဲ့လို့ဒီနှစ်သူ့ကိုအမြတ်ငွေတွေထုတ်ပေးဖို့ခေါ်ပေမဲ့ရောက်မလာလို့ကျွန်တော်သူ့ဆီလွန်ခဲ့တဲ့ ၂ လလောက်က…

ကျွန်တော်နာမည်က အောင်ကျော်သန်းပါ.. အပေါင်းအသင်းတွေကတော့ အောင်ကြီး လို့ခေါကြတာပေါ့…. တက်ဆီ သမားလေးအောင်ကြီးပေါ့ဗျာ…. ကျော်အသက် ၂၅မှာအိမ်ထောင်ကျတဃ်… သူနာ့မည်က ခင်လေးပေါ့.. ဒါနဲ့ကျော်က အားကစားလိုက်စားတော့ ဗလကတောင့်တောင့် လီးက ရှစ်လက်မရှိတာပေါ့ဗျာ… ခင်လေးလေးကတော့ လုံးကြီးပေါက်လှကြီးပေါ့… မင်္ဂလာဦးညမှာ ခင်လေးကိုချစ်ဖို့သူငဃ်ချင်းတွေနဲ့ သောက်ကြစားကြပေါ့ …။ အရက်ရှိန်လေးက နည်းနည်းတက်လာတာ ခင်လေးဆီအပြေးပြန်လာခဲ့တဃ်… ခင်လေးလေးက ညဝတ်အကျီင်္အပါးလေးနဲ့ ရှက်သွေးရောင်ဖြာနေတဲ့ သူ့မျက်နှာလေးက ကျော့်ကိုရင်တွေ…

ခြံထဲကားဝင်လာသံကြားတော့ ဘုရားရှိခိုးနေတာ ကမန်ကတန်း ရပ်ပြီး ဘုရားခန်းထဲကထွက် လှေကားထိပ်ကနေ တိတ်တိတ်လေး သွားချောင်းကြည့်မိတယ်။ ဆင်ဝင်အောက်မှာတည်းက ပျင်းရိပျင်းတွဲ အသံနဲ့ စကားပြောလာတာဆိုတော့ မင်းစိုးမှန်း တန်းသိတယ်။ သူသိချင်တာက မင်းစိုးနဲ့ပါလာမယ့်သူ။ ခေါင်းကို ဒီထက်ပိုငုံ့မရတော့ လက်ရန်းမှာ ကိုယ်ကို ဒီထက်ပို ကိုင်းလိုက်တယ်။ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကတော့ တင်းနေတဲ့ ထမီသားအောက်က ပြူးပြီး ထွက်နေမှာပဲ။ တော်သေးတာပေါ့ အနောက်က ချောင်းတဲ့သူမရှိလို့။…

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ စက်ဘီးဒေါက်ထောက်ကာ အိမ်ထဲဝင်လိုက်သည်။ အန်တီငယ်က ဇာတ်လမ်းတွဲကြည့်နေရင်း ပြန်လာသောသူ့ကို လှမ်းပြောပါတော့သည်။ …ပြန်လာပြီလား နေဝင်း… …ဟုတ် အန်တီငယ်… …အေး ရေချိုးပြီးရင် ဟိုအဝတ်လှန်ကြိုးတန်းပြုတ်နေတာ လုပ်ပေးစမ်း… …ဟုတ် အန်တီငယ်… …မင်းဦးလေးကလည်း ရှိတာမဟုတ်ဖူး အပြင်ထွက်လဲ စောစောပြန်တအားမိုးမချုပ်နဲ့ ကြားလား… …ဟုတ် ကဲ့ပါ အန်တီ… ပွစိပွစိ ပြောနေသော အဒေါ်ဖြစ်သူကို ပြန်ပြောရင်း နေဝင်း…

ကျွန်တော်ငယ်ငယ်က အမေကပဲဆယ်တန်းအထိ ပင်ပင်ပန်းပန်းရှာကျွေးခဲ့တာဗျ။ အမေကကုန်စိမ်းရောင်းတယ်လေ သူ့တစ်ဦးတည်းသောသားကျွန်တော့်ကို ဆရာဝန်အရမ်းဖြစ်စေချင်တဲ့အမေက အခုကျွန်တော် ဆရာဝန်ဖြစ်တော့ မရှိတော့ပါဘူး ဝမ်းနည်းမိသားဗျာ အဖေလားအဖေအကြောင်းကတော့ မပြောချင်လောက် အောင်ပါပဲဗျာ အဖေက ဖခင်တာဝန် အိမ်ထောင်မူ့တာ ဝန်မကျေခဲ့ဖူးလို့ပြောရမယ် ဘယ်တုန်းကမှကောင်းကျိုးမပေးခဲ့ဖူးဆိုပါတော့ ပြောရတာတော့ငရဲကြီးပါတယ်ဗျာ သူက မိန်းမကိစ္စရယ် အရက်ရယ်ပဲသိတာဗျ ဘာအလုပ်မှမယ်မယ်ရရသာသာမရှိတာ အမေ့ကိုဆို အရက်ဖိုး တောင်းလိုက်မရရင်နှိပ်စက်လိုက် ကျွန်တော့်ကို ကန်ကျောက်လိုက်နဲ့နေတာဗျ တကယ့်လူဆိုးကြီးပါဗျာ သူ့ဆိုးဒဏ်တွေကို…

စိတ်ထဲမှာ မျော်လင့်နေတာ ဝန်ခံမိတယ် . ဒါပေမယ့် လက်တွေကြီး ကျတော့ ကျွန်တော် စိတ်တွေ ခြောက်ချား သွားတယ် ။ ဝင့်ဝါ တဲ့ ။ လှတ ပတ ကောင်မလေး ။ ခန္တာကိုယ်က အိုးတောင့်တောင့် မဟုတ်ပေမယ့် သွယ်သွယ်လျလျလေးနဲ့ ။ ခေတ်လူငယ် ဆိုတော့လည်း အဝတ်အစား ဒီဇိုင်းက ခပ်ဟော့ဟော့ ။…