Apyar Sar

ဘေးခန်း က စော်ကြီး ကို က သူသတိထားမိနေတာ ကြာပြီ ထိုသို့ သတိထားမိရလောက်အောင်လည်း စော်ကြီးက အိုးတောင့်လေသည် ။ ဖင်ကြီးတွေများ မှုတ်ပြီးလိုးလိုက်လို့ကတော့အို ဘာပြော ကောင်းမနည်း … သို့သော် ထိုစော်ကြီးက ယောကျၤား ရှိလေသည် ။ သူများသားမယားကိုဆို သူမပြစ်မှား ဒါပေသိ ရံဖန်ရံခါ ထိုအမျိုးသမီးက သူ့ကိုလိုက်လိုက်ငေးနေသည်ကတော့ သူ့ကို စိတ်ဝင်စားသလိုလိုသူထင်မိသည်…

မေမြတ်တယောက်အ ခန်းထဲတွင်ငိုနေရှာသည် အကြောင်းကား သူ့မထံသို အင်တာနက်မှ သူ့မကိုကို ကျော်ဇင် နဲ့မိန်းမတယောက် ကဲနေကြွတဲ့ပုံတွေကို တယောက်ကပို့လိုက်သောကြောင့်ဖြစ်သည် ရက်စက်လိုက်တာကိုကိုရယ် သူ့မှာတော့ချစ်လွနိးလို့အပျိုဘဝလေးပေးအပ်ခဲ့မိသည် ပုံထဲတွင် ကို့ကိုက အဲ့မိန်းမနောက်မှနေပြီးနို့တွေကို ကိုင်ခါကလိနေသည် နောက်ပုံတွင် ကိုကိုဟာကြီးကို အဲ့မိန်းမကစုတိပေးနေပုံဖြစ်သည် မေမြတ်ကိုကို့ကိုစိတ်နာသွားသည် သူတောင်သစ္စာမရှိသေးတာ ငါလဲကဲပြမယ်လို့ စိတ်ရူးပေါက်ပြီး မလုပ်သင့်တာတွေလုပ်မိတော့သည် ရေချိုးအလှပြင်ပြီး စလင်းဘက်ထဲ စကက်အတိုနဲ့အကျီၤ လည်ဟိုက်အကျပ်လေးထည့်ခါ အိမ်ကို သူငယ်ချင်းအိမ်မှာစာလုပ်ဖို့ညအိပ်မယ်ဆိူပြီးထွက်ခဲ့တော့သည်…

ကျွန်တော် နာမည်အောင်ချမ်းသာဖြစ်ပြီး အသက်ကတော့ ၂၂နှစ်ပါ ကျွန်တော်ဟာ ငယ်ငယ်ကတည်းကရပ်ကွက်ထဲက အကြီးတွေအရက်သမားတချို့တွေနဲ့ပေါင်း ပြီးငယ်ငယ်ကတည်းကဆေးလိပ်သောက် အရက်သောက် ဖာချ နဲ့အချိန်ကုန်လွန်လာသူဖြစ်ပါတယ် ..ငယ်ဘဝဆေးလိပ်ကွမ်းအရက်ကို၁၇နှစ်လောက်ကတည်းက စသုံးလာတဲ့အတွက်ကြောင့် ရူနာရိူက်ကုန်းပုံစံဖြစ်ကာ အသိမိုက်ကာ ဆိုးသွမ်းနေမိပါတယ်….သူငယ်ချင်းတွေလာခေါ်လျှင်အရက်ဝိုင်း အသုဘအိမ်ဖဲဝိုင်း တခါတလေ တံတားအောက်ဖာခေါင်းများနဲ့ပေါင်းကာ ဖာချလိုက်နဲ့မိဘအပေါ်မသိတတ်မလိမ်မာ ဘုရားတရားမသိနဲ့ အချိန်ကုန်လျက်ရှိပါသည်။ ထိုစဉ် ကျွန်တော်ဧ။်ဘဝကိုပြောင်းလဲပေးသောသူမှာ ဦးဇေယျဆိုသော အသက်၅၆နှစ်ခန့်လူကြီးတစ်ဦးဖြစ်သည်။သူသည် စံပြဈေးအနီးနား စီမံကိန်းတွင်နေထိုင်ပြီးကျန်းမာရေးအရ ပင်စင်စားတစ်ဦးဖြစ်သည် ။…

သမီးလေးအရွယ်ရောက်လာတော့ မကေသီတစ်ယောက်စိတ်တွေပူလာ ရပြီ။ခုခေတ်ကလေးတွေကကဲမှကဲ ဆက်စ် ကိစ္စကိုထမင်းစားရေသောက် လုပ်သလိုဖြစ်နေပြီ။အချိန်ပိုင်းနှင့် ငှားတဲ့ဟိုတယ်တွေကလဲပေါမှပေါ ဆိုသလို အွန်လိုင်းပေါ်မှာတင်ချိန်း ဆိုနေကြတာ။တယ်လီဖုန်းဆင်းကဒ်တွေကလဲပေါမှပေါ။လူမှု့ဆိုရှယ်ဖေ့ဘွတ် တွေသုံးနေကြတော့ ခုခေတ်ကလေး တွေထိန်းချုပ်ရတာမလွယ်တော့ပါ ဘူးလေ။ ကိုယ်တွေခေတ်တုန်းကနဲ့မတူဘူး။ တစ်ခုခုဆိုရင်အင်တာနက်ပေါ်ရောက်သွားပြီ။ အဲဒီခါမှအိမ်ကလူတွေသိပြီးအရှက်တကွဲအကျိုးနဲတွေဖြစ်ရရတော့တယ် ။တွေးနေတုန်းရှိသေးတယ် သမီးလေးကစကပ်အတိုအပြတ်နဲ့ မျက်နှာမိတ်ကပ်လိမ်းပြီးအိမ်ပေါ်က ဆင်းလာတော့ “သမီး ညည်းဘယ်သွားမလို့တုန်း” “သူငယ်ချင်းနဲ့ချိန်းထားလို့မာမီ’ “ဘယ်ကသူငယ်ချင်းလဲသမီး” “မာမီကလဲအပြင်တစ်ခါသွားရင် စစ်လားမေးလားနှင့်သမီးအသက် ဆယ့်ရှစ်နှစ်ပြည့်နေပြီ” “ဟဲ့နင့်ဟာနင်ဆယ့်ရှစ်နှစ်မကလို့ ရှစ်ဆယ်ပဲဖြစ်ဖြစ်နင်ဟာငါ့သမီးပဲ”…

အ ဟင်း… အား… ကောင်းလိုက်တာ အောင်ရယ်…. ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလဲ” တိတ်ဆိတ်သော ညနှင့် အခန်းငယ်လေးထဲတွင် ရမ္မက် သံတို့ဖြင့် လွှမ်းခြုံနေပေသည်။ ကိုအောင်တစ်ယောက် သူမိန်းမ အင်ကြင်းကို ကုတင်ပေါ်တွင် ပေါင်နှစ်ချောင်းဖြဲပြီး အားရပါးရနှင့်ကို စိတ်လိုလက်ရ မှုတ်ပေးနေပေသည်။ လိင်စိတ်ကြီးသူများပီပီ အရွယ်မှာလည်း နှစ်ဆယ်ငါးပတ်ဝန်းကျင် သာဖြစ်ကြသောကြောင့် ကာမအားအကောင်းဆုံး အရွယ်လည်း ဖြစ်ကြလေသည်။ ကိုအောင်သည် ဝါရင့်ဘာဂျာ…

ည ၁၂ နာရီကျော်နေပြီ ယောင်္ကျားဖြစ် သူပြန်အလာကို စောင့်နေရတာ သီရိတစ်ယောက်သစ်ကုလားအုပ်ဖြစ်တော့မယ် အခုတလောစီးပွားရေးကလည်းသိပ်အဆင်မပြေ အဲ့ဒါကိုအကြောင်းပြပြီး လင်တော်မောင်ကမှုးမှုးရူးရူးနဲ့ ပြန်လာ ပြီးရင်တခါထဲအသေကောင်လိုတန်းထိုးအိပ် သီရိခမျာ အရက်နံ့ကတထောင်းထောင်း အိပ်ရင်းဟောက်လိုက်တာကလည်း မီးရထားစက်ခေါင်းကြီးအလား သူ့ဘေးမှာလှဲရင်း အိပ်မရတဲ့ညတွေလည်းများနေပါပြီ အိပ်လို့မရတိုင်း ကိုယ့်အဖုတ်ကလေးကိုယ် လက်ကလေးနဲ့ကလိလိုက် နို့ကလေးကို အသာလေးချေလိုက်နဲ့ အာသာဖြေနေရတာပေါ့။ ဒီယောင်္ကျားကိုယူရတာ အိမ်ထောင်ရေးသုခလည်း အပြည့်အဝမခံစားရ ပြီးတော့မငတ်ရုံတမယ် နေရတော့ တခါတလေ…

ကိုထွန်းလူတို့ မြို့တက်တိုင်း မစန်းစန်းနှင့် ပြူးကျယ်တို့က ချိန်းချိန်း လိုးနေကျ ဖြစ်သည်..။ အိမ်ချင်းကလည်း တောင်ဖက်မြောက်ဖက် ကပ်လျက်သားဆိုတော့ သူတို့နှစ်ယောက် ဖြစ်နေကြသည်ကို မည်သူမျှ မရိပ်မိကြ..။ ပြီးတော့ သူတို့နှစ်ယောက် အသက်ချင်းကလည်း အလွန်ကွာသည်..။ ပြူးကျယ်အသက်က အခုမှ ၁၈ နှစ်ထဲ ဝင်စ..။ မစန်းစန်း အသက်က ၃၆ နှစ် ရှိပြီမို့ ပြူးကျယ်ထက် ၁၈…

ကိုနဲ့ ကျမက ချစ်သူဘဝမှာ အသန့်ရှင်းဆုံး နေခဲ့ကြတော့ ဆက်စ်ဆိုတာ ဘာမှန်းမသိခဲ့ဘူး…ကို ကကျမထက်အသက်၂နှစ်ပိုကြီးတယ် ကျမပထမနှစ်မှာ သူကတတိယနှစ်ရောက်နေပီလေ…သူကျောင်းပီးတော့ တာချီလိတ်နဲ့ ရန်ကုန်ကို ကုန်ကူးပီး ကျမတို့ မင်္ဂလာဆောင်ဖို့ ပေါင်းဆုံဖို့ စီးပွားရေးကို စောက်ချလုပ်ခဲ့တယ်…ကျမတို့ မင်္ဂလာဆောင်တော့ ကျမလေ ပျော်လည်းပျော် ကြည်လည်းကြည်နူးသလို ရင်တွေလည်းခုန်ခဲ့ရပါတယ်…ဒီလိုနဲ့ မင်္ဂလာဆောင်ပီး လမ်းမတော်က ကို့ရဲ့တိုက်ခန်းလေးကို ၂ယောက်သား ပြန်လာတော့ ဒုတိယထပ်မှာရှိတဲ့ ကို့ရဲ့အခန်းကို…

သူမနာမည်က ‘စန်းစန်းခင်’အသက် ၁၉ ကျော်လို့ ၂၀ ပြည့်တော့မယ် တောသူဆိုတော့ လုံးကြီးပေါက်လှပေါခါးသေးရင်ချီဖင်လုံးကြီးကြီး…နို့အုံထွားထွားပေါ့…ရွာကာလသားတွေအကြိုက်ပေါ့ အမေတစ်ခုသမီးတစ်ခု..သူကတော့ ဘယ်ကာလသားမှစိတ်မဝင်စားဘူးသူသိတာက ‘စနေ’သူနာမည်ကတော့ ‘စနေ’ လို့ခေါ်ပါတယ် မိသားစုတော့မရှိတော့ဘူး အသက် ၂၅ ငယ်ငယ်ထဲကမိဘတွေဆုံးပါးသွားပြီ စနေဆိုရင်တစ်ရွာလုံးကကြောက်တယ်သူကမဟုတ်မခံလေ.. သူဟာသူတစ်ယောက်ထဲနေတယ် ဘယ်သူနဲ့မှမရောဘူး သူကိုစောက်ပြဿနာလာရှာရင်တော့ အဲ့ကောင်ဘဝကိုတော့မတွေးဝန့်စရာ သူကရွာအကြီးအကဲသူကြီးကိုတောင် သိပ်ဂရုမစိုက်ဘူး သူကြီးကလဲသူကိုသိပ်မဟုတ်ပဲနဲ့မစွတ်ဆွဲဘူးပေါ့ သူကြီးပါရှိန်ရတဲ့သူ သူအလုပ်ကတောတက်အမဲလိုက်တဲ့မုတ်ဆိုးလေးပေါ့…“ကိုမဲကြီးထန်ရည်တစ်မြူချဗျာ” ”ဟ..စနေပါလားကွ..မင်းဒီနေ့တောမလယ်ဘူးလား””အခုမှ တောကပြန်ထွက်လာတာကိုမဲကြီးရေ””စကားမများနဲ့ဗျာထန်းတစ်မြူသာအရင်ချပေး””အေးအေး..အေးပါစနေရာ.. အမြီးရောဘာစားမလဲ..””ငရံခြောက်ဖုတ်ရှိရင်ချဗျာ”ခဏနေတော့…

အ … ကျွတ် ကျွတ် ” ” ဟင် … ကိုရဲနိုင် … ရလား … အိမ်သာသွားချင်တာလား ” ” အင်း … မမိုး ” ကျနော်လည်း လူနာကုတင်ပေါ်ကနေ အောက်ဆင်းတော့ ကျနော့်မိန်းမ မိုးမိုးလွင်က ကူတွဲပေးပါတယ်။အိမ်သာ သွားပြီး ပြန်လာတော့ ည၁၁ခွဲပြီ။ရေငတ်တာနဲ့ မမိုးကို ရေဘူးယူခိုင်းရတယ်။ရေကလည်း…